پاتریک استفان کلایورت

من در برابر دنیا

"وقت او تمام شده و همه این را می دانند جز خودش!"(پائول انکنهت)

"هیچ کس دلش برای تو تنگ نخواهد شد ، پاتریک!" (ریچارد ادواردس)

" فکر نمی کنم یک قاتل فوتبالیست قابلی باشد!" (فیل بال)

" او بهتر است وقتش را در تمرین بگذراند تا در فستیوال راک!"(گرام سونس)

" اوه مسیح! اگر بازیکنان به دادم نمی رسیدند پاتریک دیوانه احتمالا مرا می بلعید!" (میختو گنزالس خط نگه دار بازی بتیس-بارسلونا)

1995،رادیو آمستردام:

خبر فوری :"اوه خدای من ! شنوندگان عزیز باور کردنی نیست ! اما پدیده فوتبال هلند پاتریک کلایورت،در طی یک سانحه ی رانندگی مرتکب قتل شده ! قربانی یک زن 47 ساله بوده اما دختری که همراه او بوده در کماست ، واقعا تصادف تاسف انگیزی بود..."

1996، دادگاه آمستردام:

-"آقای پاتریک استفان کلایورت! شما به دلیل قتل غیرعمد و آسیب رساندن به یک دختر نوجوان در سانحه ی رانندگی و تجاوز از مرز سرعت مجاز ، از سوی شورای عالی دادگاه آمستردام متهم شناخته شدید . شما محکوم به 240 ساعت کار به نفع دولت شده و گواهینامه ی رانندگی از شما سلب می شود . غرامت خانواده ی مقتول و دختر آسیب دیده نیز بر گردن شماست.همچنین شما از اتهام به تجاوز به یک دختر در مراسم شبانه به دلیل کافی نبودن مدارک و اسناد تبرئه می شوید. تمام!"

13 ژانویه 1998 پاریس ( گزارشگر بازی هلند- بلژیک) :

"پاتریک کلایورت کنترل روانیش رو از دست داده بینندگان عزیز ! بله کارت قرمز! این تنه به سینه ی مدافع بلژیک استحقاق اخراج رو داشت! به نظر می رسه زمان خداحافظی از ترکیب اصلی تیم برای پاتریک رسیده ..."

شاید هیچ بازیکنی به اندازه پاتریک کلایورت بد شانس نبوده باشد . این وقایع فقط گوشه ای از زندگی پر فراز و نشیب مهاجم 32 ساله ی حال حاضر لیل و سابق بارسلونا است.مهاجمی که همیشه مورد اتهام و تهمت و انتقاد بوده ولی هرگز خود را نباخته است.
پاتریک در1 جولای 1976 در آمستردام چشم به دنیا گشود .(همزمان با رود فن نیستلروی!) پدر روزنامه فروش او اهل سورینامی و مادرش از کیراسو ( آمریکای میانی) بود. او مسیر خود را از آکادمی آژاکس آغاز کرد و به عضویت نسل طلایی تیم اول لیگ هلند یعنی آژاکس در دهه ی 90 در آمد.
اولین بازی رسمی او برای آژاکس در21 آگوست 1994 اتفاق افتاد. مهاجم 18 ساله در سوپرکاپ هلند گل اول تیمش را برابر فاینورد رقیب سنتی آژاکس به ثمر رساند تا فاتح جام باشد. در شرایطی که فقط 18 دقیقه به پایان فینال جام باشگاههای اروپا در سال 1995 باقی مانده بود شماره ی 18 به بازی آمد و در دقیقه ی 85 دروازه ی میلان را گشود تا او در اولین حضور جدی خود در این رقابت ها جام را از وین اتریش به خانه ببرد.
سران میلان او را بلافاصله جذب کردند اما او در میلان چندان درخششی نداشت و راهی بارسلون شد. او در طی 192 حضور خود طی 6 سال برای بارسا 91 گل به ثمر رساند و تبدیل به چهارمین گلزن برتر تمام تاریخ بارسا شد.
در فصل 2004 ریکارد در شرایطی که پاتریک آماده بود او را به یک نیمکت نشین تبدیل کرد اما حضور او به عنوان بازیکن ذخیره با گلزنی همراه بود. در بازی با سلتاویگو او بارسا را از شکست خانگی نجات داد اما مهمترین و به یادماندنی ترین گل او در الکلاسیکوی همان سال اتفاق افتاد. در شرایطی که بارسا یک گل عقب بود پاتریک کلایورت به جای ساویولا به زمین آمد و بلافاصله با ضربه ی سرخود سانتیاگوبرنابئو را غرق در سکوت کرد.
شاید درخشش عالی او در دیداری که از قهرمانی هم برای هواداران بارسا مهم تر بود او را در زمره اسطوره های این تیم قرار داد. اما لجبازی های فرانکی پایان نداشت. پاتریک در تابستان بارسا را ترک کرد و به قدری از ریکارد عصبی بود که در مصاحبه در نیوکاسل گفت :" فرانک ریکارد بی فکرترین و ترسو ترین مربی است که تا به حال دیده ام ! او در شرایطی که به من نیاز داشت فقط به خاطر سیاست های مسخره اش من را روی نیمکت می گذاشت تا به ظاهر نشان دهد که با هموطنانش شوخی ندارد و شایسته سالار است ! مضحک است که تمام زحماتم را فراموش کرد، من هم او را فراموش می کنم ..."
و بدین ترتیب بود که رابطه ی فرانکی و پت که همچون پدر و فرزند گرم و صمیمی بود، از هم گسیخت . او در انگلیس در تیررس تمام کارشناسان قرار گرفت . تا جائی که پائول انکنهت ، ریچارد ادواردس ، فیل بال ، گرام سونس و ... او را شدیدا مورد انتقاد قرار دادند. فشار ها تا حدی زیادی بود که پاتریک مصدوم راهی والنسیا شد اما در آنجا هم کیکه فلورس او را به حال خود وا نگذاشت! بنابراین پت راهی آیندهون شد و در حالیکه اغلب مصدوم بود با 16 بازی و 3 گل زده در نهایت این تیم را ترک کرد و به لیل فرانسه پیوست.
او هم اکنون به دور از حاشیه مسیر خود را در این تیم ادامه می دهد. پاتریک می گوید:"وقتی مطبوعات در یک کشور نفوذ زیادی داشته باشند ، با هدف قرار دادن شخص خاصی به راحتی می توانند او را نابود کنند!"
اما پت نا امید نیست :"من به راحتی زمین را رها نمی کنم ، من شخصی نیستم که تسلیم شوم ، من یک برنده هستم!"
و بدین ترتیب پاتریک بدشانس در برابر دنیا ایستادگی می کند! رفیق صمیمی فیلیپ کوکو و ریوالدو مدتهاست جنجال بپا نمی کند و شبها را در کلوپهای راک و پاپ نمی گذراند . او به همراه روسانا لیما به تازگی صاحب چهارمین فرزند خود شده است.
بهترین گلزن تمام تاریخ هلند با 41 گل مدتهاست از تیم ملی خداحافظی کرده است. اما هنوز هم هواداران فوتبال پسر شکلاتی بلند قد را فراموش نکرده اند. پاتریک با تمام خصوصیات خاص خود و زندگی پر فراز نشیب حالا به آرامش رسیده است و فروم های هواداران بارسا در سراسر دنیا نشان می دهد که حتی ساقهای رونی و اتوئو و مسی هم باعث این نشده تا آنها پاتریک دوست داشتنی را فراموش کنند. شاید لاپورتا و فرانکی دل پری از او دارند ولی مطمئنا آنها هم دلشان برای ضربات سر چکشی و وحشتناک پاتریک تنگ شده است. بیوگرافی و مسیر زندگی او به پایان خواهد رسید ولی ضربات رو پایی او در میان خیابان های فقیرنشین آمستردام در دل کودکان بینوای سرزمین گل ها همیشه ماندگار خواهد ماند...


پاتریک کلایورت در یک نگاه:

*نام کامل: پاتریک استفان کلایورت
*تاریخ تولد: 1 جولای 1976
*محل تولد: آمستردام، هلند
*قد: 189 سانتیمتر
*پست بازی: فوروارد
*شماره پیراهن: 9

بازیها و گلهای رسمی پاتریک کلایورت:

* آژاکس : 92 بازی با 48 گل زده
* آث میلان : 33 بازی با 9 گل زده
* بارسلونا:243 بازی با 116 گل زده
* نیوکاسل :31 بازی با 11 گل زده
* والنسیا : 10 بازی با 2 گل زده
* پی اس وی آیندهوون : 16 بازی با 3 گل زده
* گلهای ملی : 79 بازی با 41 گل زده

مجموعا با 504 بازی و 230 گل زده

افتخارات:

*قهرمانی سوپر کاپ هلند1994-95
*دو قهرمانی لیگ هلند در سالهای 1994/95و1995/96
*قهرمانی جام باشگاه های اروپا در فصل 1994/95
* قهرمان سوپر کاپ اروپا در سال 1995
*قهرمانی جام بین قاره ای در سال 1995
*قهرمانی لالیگا در فصل 1998/99
*قهرمانی لیگ هلند در فصل 2006/07
* آقای گل یورو2000
*بهترین گلزن تمام ادوار هلند با 41 گل

لوئیز انریکه

لوئیز انریکه مارتینز گارسیا

لوئیز انریکه مارتینز گارسیا ملقب به لوچو، مردی که همواره تمام نوکمپ و ایالت کاتالان او را ستایش میکردند. در تاریخ 8 می 1970 در شهر خیخون در شمال اسپانیا متولد شد. وی بازیکنی سرشار از استعداد و تکنیک بود، که خیلی زود دو باشگاه اوویدو و اسپورتینگ خیخون برای جذب او ابراز تمایل کردند.

لوئیز انریکه سرانجام در سال 1989 در سن 19 سالگی به تیم زادگاهش خیخون پیوست و موفق شد در مدت دو فصل حضور در اسپورتینگ خیون 36 بازی برای این تیم انجام دهد و 15 گل نیز در این مدت به ثمر برساند.

پس از دو سال حضور در خیخون در سال 1991 و با یک قرارداد 250 میلیون پزوتایی به رئال مادرید پیوست. این سالها به گفته خود لوئیز انریکه بدترین سالهای دوران بازیگریش لقب گرفت. وی که ذاتا یک عنصر حجومی به حساب می آمد در رئال مادرید اکثرا اسیر افکار غلط مربیان وقت خود میشد و برای رئال مادرید به عنوان مدافع و گاها در دو جناح خط میانی به میدان میرفت.

همین مسائل سبب شد که لوئیز انریکه بعد ها از حضور در رئال مادرید به عنوان بزرگترین اشتباه دوران حرفه ای فوتبال خود یاد کند.

وی در سال 1996 و پس از پشت سر گذاشتن یک دوره حضور سخت در رئال مادرید به عنوان بازیکن آزاد به رقیب همیشگی رئال مادرید یعنی بارسلونا پیوست. این انتقال سر آغازی برای درخشش مجدد لوچو بود.

وی در دو فصل ابتدایی حضورش در بارسا به سرعت در ترکیب بارسا جا افتاد و موفق شد با زدن 35 گل طی دو فصل و حضور در 69 دیدار تیم بارسا در لالیگا به یکی از تاثیر گذار ترین بازیکنان بارسا بدل شود.
پست تخصصی انریکه خط میانی بود که اغلب با اضافه شدن به دو مهاج تیم نقش مهاجم سوم تیم را ایفا میکرد. وی شماره 21 را بر تن میکرد. بازیکنی انرژیک با پاسهای عالی و دیدی بی نظیر. در کنار این خصوصیات وی گلزن بسیار بزرگی نیز به شمار می آمد. در آن سالها اکثر حملات بارسا بر روی حرکات انریکه طرح ریزی می شد.

اوج درخشش لویز انریکه در لباس بارسا به فصل 97/98 باز میگردد. ورزشگاه سانتیاگو برنابئو مملو از تماشاگر و در انتظار جبران شکست 3 بر 2 در بازی رفت بود، ولی این لوئیز انریکه بود که با بازی درخشان و خیره کننده خود موجبات حذف رئال مادرید را فراهم کرد. پایان این دیدار نتیجه مساوی یک بر یک را به همراه داشت و این نتیجه به معنای پیروزی لوئیز انریکه بر رئال مادرید بود. در حین این دیدار لوچو بارها از جانب هواداران رئال مادرید مورد اهانت قرار گرفت. وی پس از پایان این دیدار گفت " اکنون که عکس خودم را در لباس رئال مادرید میبینم خودم را در این بین نمیشناسم".

بابی رابسون در مورد لوئیز انریکه میگوید " بدون تردید انریکه اولین گزینه هر مربی برای رهبری تیم در میدان خواهد بود. همواره از داشتن همچین بازیکنی در تیمم به خودم می بالم".
انریکه همراه با بارسا به غیر از قهرمانی در لیگ قهرمانان تمامی افتخارات موجود را کسب کرد
دو قهرمانی در لالیگا در سالهای 97/98 و 98/99
دو قهرمانی در کوپا دل ری در سالهای 96/97 و 97/98
قهرمانی در سوپر کاپ اسپانیا در سال 96
قهرمانی در جام یوفا در سال 97
قهرمانی در سوپر کاپ اروپا در سال 97
از جمله افتخارات شماره 21 بارسا در لباس آبی و اناری می باشد.

انریکه با اینکه 5 فصل در لباس رئال مادرید بازی کرد ولی همواره به عنوان یکی از متعصب ترین بازیکنان تاریخ بارسا مشهور بود. با اینکه متولد خیخون بود ولی همواره خود را یک کاتالان معرفی میکرد، تا جایی که پس از حضور در بارسلونا به آموختن زبان کاتالونیایی اقدام کرد و همین تعصب به بارسا و کاتالان از او یک سمبل و نماد برای هواداران ساخت.

انریکه همواره در زمین مسابقه یک الگو و رهبر واقعی بود، وی در سال 2001 و پس از خداحافظی پپ گواردیولا به عنوان کاپیتان بارسا بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست.

وی در دوران حضور خود در بارسا به تنهایی 109 گل برای بارسا به ثمر رساند. از این تعداد
* 74 گل در لالیگا
* 8 گل در کوپا دل ری
* 20 گل در لیگ قهرمانان
* 6 گل در جام یوفا
* یک گل در سوپر کاپ اروپا، به ثمر رساند.
حضور در سه جام جهانی 1994، 1998 و 2002، جام ملتهای اروپا در سال 96 و حضور در المپیک 1992 بارسلونا از دیگر افتخارات لویز انریکه به شمار میرود. وی 62 بار برای تیم ملی اسپانیا به میدان رفت و در مدت 10 سال حضور در تیم ملی اسپانیا 12 گل ملی برای اسپانیا نیز به ثمر رساند.

لوچو در تاریخ 10 آگوست 2004 در دیدار برابر ریسینگ سانتاندر که با برتری 1 بر 0 بارسلونا خاتمه یافت، در میان تشویق خوان لاپورتا، فرانک رایکارد، هم تیمی ها و صد هزار تماشاگر کاتالان که همگی به احترام کاپیتان تیم خود به پا خواسته بودند پس از تحویل دادن بازوبند کاپیتانی تیم به فیلیپ کوکو برای همیشه با دنیای فوتبال حرفه ای خداحافظی کرد.

لوئیز انریکه در یک نگاه

* نام کامل: لوئیز انریکه مارتینز گارسیا ( ملقب به لوچو )
* تاریخ تولد: 8 می 1970
* محل تولد: خیخون، اسپانیا
* قد: 183 سانتیمتر
* پست بازی: فوروارد
* شماره پیراهن: 21
* اولین بازی باشگاهی با لباس بارسلونا: اویدو ، بارسلونا ( 2-4 بارسلونا )
* اولین بازی ملی: اسپانیا ، رومانی ( 2-0 رومانی )

تاریخچه باشگاه از ابتدا تا کنون

اولین جرقه های تاسیس باشگاه در ذهن خوان گامپر زده شد، تاسیس تیمی مردمی
اولین هدف آن زمان گامپر بود. تیمی که اولین بازیکنانش توسط یک آگهی که در
روزنامه محلی آن زمان کاتالونیا چاپ شد به تیم ملحق شدند. خوان گامپر در
این آگهی از تمام افرادی که با ورزش نسبتا ناشناخته فوتبال در آن زمان
آشنایی داشتند دعوت به همکاری کرد.
بدین شکل در تاریخ 29 نوامبر 1899 یازده
سرباز علاقمند به فوتبال و بارسلونا به دعوت گامپر پاسخ گفتند و باشگاه
بارسلونا بوجود آمد. یقینا هیچ کدام از این اشخاص هرگز تصور نمیکردند که
روزی بارسلونا به این عظمت و شکوه برسد که تمام جامهای اروپایی و
اسپانیایی را فتح کند و محلی شود برای حضور بزرگترین بازیکنان تاریخ
فوتبال جهان.



هر ساله برای برزگداشت این نام
بزرگ یک مسابقه تحت عنوان جام حوان گامپر برگذار میشود. ( بین بارسلونا و
یکی از تیمهای موفق سایر لیگهای اروپایی که در فصل اخیر یک یا دو عنوان را
از آن خود کرده)
بارسا برای کسب اولین عنوان قهرمانی خود مدت زیادی
انتظار نکشید، آنها در سال 1901 موفق شدند در جامی با عنوان کوپا ماکایا
به اولین عنوان قهرمانی خود دست پیدا کنند و اولین قهرمانی و تنها قهرمانی
بارسا در این جام را جشن بگیرند.


سالهای طلایی

بازیکنان افسانه ای آن دوران مانند آلسانترا، زامورا و سامیتیر در ترقی دادن باشگاه نقشی غیر قابل انکار داشتند و به واقع میتوان سالهای حضور این بازیکنان در باشگاه بارسلونا را جزو سالهای طلایی بارسا نامید. در این دوران بارسا به یکی از قدرتهای بزرگ اسپانیا و ایالت کاتالونیا بدل شده بود، به گونه ای که در همان سالها موفق شدند به اولین قهرمانی خود در لیگ و در فصل 1928/29 دست پیدا کنند.

ترکیب تیم قهرمان سال 1929 به ترتیب از چپ به راست:



پالاتکو، آروچا، سوارا، مارتی، گوژمان، کاستیلو، پیرا، ساستره، سامیتیر، گارسیا، پاره را

جنگ و شروعی دوباره

در آن سالها که اسپانیا سرگرم جنگ و نزاعهای سیاسی خودش بود، بارسلونا نیز به مانند بسیاری از باشگاههای دیگر از جنگ در امان نماند و آسیبهای بسیاری دید و تلخ ترین سالهای بارسا در این زمانها رقم خورد.
در سال 1904 اهالی بارسا مجدادا توانستند فعالیت خود را شروع کنند و سعی در ساختن و ترمیم تیم و باشگاهی در حد نام ایالت کاتالونیا نمودند. آنها موفق شدند پس از پنج سال یک قهرمانی دیگر در لیگ بدست آورند. این قهرمانی با شکوه مدیون فداکاری های بازیکنانی نظیر سزار، والاسکو و ... بود که در اینپیروزی ها نقشی انکار ناشدنی داشتند.

اسامی تیم قهرمان سال 1945:



والاسکو، کویکو، والرون، الیاس، کورتا، کالو، بنیتو، رایش، گونزالووII، کالوت، سیرا، سانز، کارو، سوسپدرا، واله، اسکولا، ماریانو مارتینز، گونزالوIIIو، براوو، روودا، باسیلوا، ریبا، سزار، سگوئر

کوبالا

در سال 1950 بارسا یک بازیکن بزرگ و نابغه را در ترکیب خود کشف کرد. کوبالا بازیکنی که در خط حمله بازی میکرد و دارای نبوغ عجیبی در گلزنی و کارهای انفرادی بود. در طی سالهای حضور وی در باشگاه بزرگ بارسلونا کمتر پیش میامد که بارسا مسابقه ای را با پیروزی پشت سر نگذارد. حضور وی در بارسا موجب شده بود بارسا با این بازیکن به یکی از قدرتهای برتر بدل شود.


کوبالا به همراه باسورا و سزار یک خط حمله رویایی را تشکیل داده بودند و کمتر تیمی از گزند این سه مهاجم آماده در آن زمان در امان بود. کوبالا بازیکنی با سه ملیت مجار، چک و اسپانیایی بود که برای هر سه تیم به میدان رفت و از این حیث در تاریخ فوتبال جهان صاحب رکوردی عجیب و جاودانه میباشد.

نوکمپ


در سال 1957 درهای ورزشگاه عظیمی به نام نوکمپ به روی عموم گشوده شد. این ورزشگاه برای حضور نود هزار نفر گنجایش داشت که در زمان خودش حضور این تعداد تماشاگر برای دیدن یک مسابقه فوتبال بسیار عجیب بود. این ورزشگاه بزرگترین ورزشگاه جهان بود که در آن زمان ساخته شد، گنجایش این ورزشگاه پس از مرمت و بازسازی در سالهای گذشته به نود و هشت هزار نفر افزایش یافت.
بارسا در این ورزشگاه موفق شد اولین جام اروپایی خود را در مقابل تیمی انگلیسی بدست آورد و در نوکمپ با 6 گل این تیم را بدرقه کند تا در بازی برگشت و با کسب نتیجه دو بر دو به عنوان قهرمانی دست پیدا کند.
طراح و معمار این ورزشگاه عظیم و مخوف شخصی به نام سانیتیر بود. یادگاری وی برای همیشه نزد هواداران پرشور بارسا باقی خواهد ماند و مانند گذشته مکانی مقدس برای آسولگرانا به حساب خواهد آمد.

یوهان کرایف افسانه ای



در سال 1973 مرد افسانه ای فوتبال هلند وارد بارسلونا شد و با این تیم قرارداد بست. بازیکنی تیز هوش، سریع و جنگنده با تکنیکی منحصر به فرد. حضور کرایف در بارسلونا تنها برای شکست دادن رئال مادرید در آن سالها کافی به نظر میرسید. در آن سالها بارسلونا به دفعات موفق شد رئال مادرید را که به شدت از طرف دولت وقت و فدراسیون فوتبال اسپانیا حمایت میشد را شکست دهد. یکی از تاریخی ترین بازیهای کرایف برای بارسا در سال 1978 مقابل رئال مادرید بود که روی درخشش خیره کننده کرایف بارسا موفق شد با 5 گل رئال مادرید را در هم بکوبد. و این آغاز افسانه یوهان کرایف کبیر در بارسلونا بود.
در خلال این سالها باشگاه بارسلونا هفتاد هزار عضو رسمی و ثبت شده داشت. در طی این سالها هیچ باشگاهی در جهان وجود نداشت که این تعداد هوادار رسمی داشته باشد و این تعداد هوادار رسمی بی نظیر بود و یک رکورد محسوب میشد.

افتخارات اروپایی و تیم رویایی

در خلال سالهای 1990 تا 1994 یوهان کرایف به همراه "تیم رویایی" "Dream Team" ( لقب این تیم در آن سالها)موفق شد چهار بار پیاپی قهرمان لیگ اسپانیا شود. در سال 1992 بارسلونا موفق شد در فینال لیگ قهرمانان اروپا با گل دقیقه 111 رونالد کومان سمپدوریا که در آن زمان بسیار قدرتمند بود را شکست دهد و اولین قهرمانی اروپا را در ورزشگاه ویمبلی لندن جشن بگیرد.
در همان سال بارسلونا با شکست دادن وردربرمن در نوکمپ و با نتیجه دو بر یک موفق شد اولین سوپر کاپ اروپا را نیز بدست آورد. در حالی که بازی رفت در آلمان با نتیجه یک بر یک به پایان رسیده بود بارسا موفق شد در مجموع با نتیجه سه بر دو به پیروزی برسد.
در سالهای بعد نوار موفقیت های مردمی ترین تیم جهان همچنان ادامه داشت. بارسا همواره محل حضور بزرگترین ستارگان تاریخ فوتبال دنیا بوده است. بازیکنانی نظیر مارادونا، روماریو، استویچکوف،کرایوف، ریوالدو و بسیار دیگر از ستارگان فوتبال در ادوار مختلف در بارسلونا افتخار آفرینی کردند.

تولدی دوباره

پس از سه سال رویایی با حضور لوئیس ونگال که برای بارسا دو قهرمانی و یک نائب قهرمانی را در لالیگا به همراه داشت، آبی و اناری ها دچار افت وحشتناکی شدند. حتی بازگشت دوباره ونگال نیز نتوانست گره از مشکلات تیم بزرگ ایالت کاتولونیا باز کندو دست قهرمانان آبی و اناری برای 6 سال از جامهای مختلف به دور ماند.
اما همان طور که به نظر میرسید زمان برای بارسا مجدادا آغاز شده بود. بارسا در فصل 2003/04 با خرید بازیکن بزرگی همچون رونالدینهو توانست دوباره به همان تیم رویایی گذشته بدل شود، این در حالی بود که باشگاههایی همچون رئال مادرید و منچستر یونایتد به شدت سعی داشتند با پیشنهادات وسوسه انگیز زودتر از بارسا رونالدینهو را خریداری کنند. ولی رونالدینهو با میل قلبی خود در میان پیشنهادات دیگر باشگاهها، پیشنهاد بارسا را پذیرفت تا با پیوستن به تاریخ باشگاه نقش انکار ناپذیری در موفقیتهای بارسا داشته باشد.
حضور خوان لاپورتا در راس هرم مدیریتی بارسا و اعتماد او به یک بازیکن بزرگ و یک مربی گمنام و کم تجربه که در ابتدای راه مربیگری خود قرار داشت و همینطور حضور بازیکنان ارزشمند دیگر باعث شد بارسلونا نه تنها دوباره به اوج اقتدار خود در اروپا و اسپانیا بازگردد، بلکه چنان نمایش غرور آفرینی از بازی زیبا و فوتبال ناب و در عین حال کسب نتایج پر گل و جذاب را در معرض دید دوستاران فوتبال قرار دهد، که بسیاری از علاقمندان به بارسلونا و فوتبال آن را بهترین تیم تاریخ بارسلونا و ختی بهترین تیم فوتبال تاریخ جهان بنامند.

و امروز

ساموئل اتوو ملقب به شیر کامرونی بارسا، مردی که همراه رونالدینهو تاثیری به سزا بر تیم کنونی بارسا گذاستند. اتوو در تاریخ 28 آگوست سال 2004 با مبلغی بالغ بر 24 میلیون یورو به بارسا پیوست و این در حالی بود که از دست مدیران وقت رئال مادرید به دلیل نامهربانی هایی که در حقش کرده بودند، به شدت عصبانی و ناراخت بود. این انتقال یکی از موثرترین انتقالات تاریخ باشگاه بارسلونا به حساب می آید در این میان درخشش اتوو در نوکمپ جز حسرت و اندوه چیزی برای مدیران ناکاربلد وقت مادریدی باقی نمی گذارد.
اتوو موفق شد در 14 می سال 2005 همراه بارسا هفدهمین قهرمانی بارسلونا در لالیگا را جشن بگیرد. او در سال 2006 ضمن کسب عنوان پی چی چی مجدادا عنوان قهرمانی لالیگا را بدست آورد، وی زننده گل اول بارسلونا در فینال جام قهرمانان اروپا در سال 2006 به تیم آرسنال انگلیس میباشد.
باشگاه بارسلونا به عنوان یک تیم مردمی شناخته میشود که در سر تا سر دنیا میلیونها هوادار دارد. تاریخ درخشان این باشگاه نشانگر عظمت و بزرگی این باشگاه است و بر خلاف تیم رقیب به دور از هرگونه حمایت از طرف دولت و اعمال فشار و جنایات نابخشودنی است.



مشخصات باشگاه
نام کامل باشگاه: اف سی بارسلونا ( Futbol Club Barcelona )


نام اختصاری: ( Barca )

تاریخ تاسیس: 29 نوامبر 1899

ریاست باشگاه: خوان لاپورتا

سرمربی: فرانک رایکارد

استادیوم اختصاصی: نوکمپ

شهر: بارسلونا، ایالت کاتولونیا

تاریخ تاسیس ورزشگاه: 1957 میلادی

ابعاد ورزشگاه: 105 * 72 متر

آدرس دفتر باشگاه: BARCELONA: AVDA. Aristides Maillol s/n es - 08028

تلفن باشگاه: 0034934963600



افتخارات


-قهرمانی لیگ اسپانیا 18 بار


1928/29 - 1944/45 - 1947/48 - 1948/49
- 1951/52 - 1952/53 - 1958/59 - 1959/60 - 1973/74 - 1984/85 - 1990/91 -
1991/92 - 1992/93 - 1993/94 - 1997/98 - 1998/99 - 2004/05 - 2005/06

-قهرمانی سوپر کاپ اسپانیا 7 بار


1984 - 1992 - 1993 - 1995 - 1997 - 2005 - 2006

-لیگ کاپ اسپانیا 2 بار

1983 - 1986



-جام پادشاهی اسپانیا 24 بار


1909/10 - 1911/12 - 1912/13 - 1919/20
- 1921/22 - 1924/25 - 1925/26 - 1927/28 - 1941/42 - 1950/51 - 1951/52 -
1952/53 - 1956/57 - 1962/63 - 1967/68 - 1970/71 - 1977/78 - 1980/81 -
1982/83 - 1987/88 - 1989/90 - 1996/97 - 1997/98
-کاتالونیا کاپ 6 بار




1990/91 - 1992/93 - 1999/2000 - 2003/04 - 2004/05 - 2005/06

-ماکایا کاپ 1 بار

1901/02

-قهرمانی در کاتالونیا 20 بار



1904/05 - 1908/09 - 1909/10 - 1910/11
- 1912/13 - 1915/16 - 1918/19 - 1919/20 - 1920/21 - 1921/22 - 1923/24 -
1924/25 - 1925/26 - 1927/28 - 1929/30 - 1930/31 - 1931/32 - 1934/35 -
1935/36 - 1937/38

-قهرمانی در جام خوان گامپر 33 بار


1966 - 1967 - 1968 - 1969 - 1971 -
1973 - 1974 - 1975 - 1976 - 1977 - 1979 - 1980 - 1983 - 1984 - 1985 -
1986 - 1988 - 1990 - 1991 - 1992 - 1995 - 1996 - 1997 - 1998 - 1999 -
2000 - 2001 - 2002 - 2003 - 2004 - 2006 - 2007


-لیگ قهرمانان اروپا 2 بار

1991/92 - 2005/06

-جامInter -Cities Fairs Cap سه بار


1958 - 1960 - 1966

-سوپر کاپ اروپا 2 بار


1992 و 1997

-جام در جام اروپا 4 بار


1997 - 1989 - 1982 - 1979

مربیان موفق

ژوزف
سامیتیر 1944-47، فرناندو داوسیک 1950-54، ویک بوکینگ هام 1969-71،
لادیسلاو کوبالا 1962 ، 63، هلینو هررا 1958-60، تری ونبلز 1884-87، لوییس
آراگونس 1987-88، یوهان کرایوف 1988-96، بابی رابسون 1996-97، لوییس ونگال
1997-2000، فرانک رایکارد 2003 تا کنون


بهترین بازیکنان تمام ادوار تا کنون
آسنسی،
آمور، باکرو، بگریستاین، سزار، هانس کرانکل، کوبالا، لادروپ گری لینکر،
آواریستو، مارادونا، نیسکنز، کویینی، رامالتز، ریوالدو، روماریو، سادرونی،
سامیتیر، سرجی، نادال، آلن سیمونسن، سوتیل، استویچکف، اولوتی، والاسکو
زامورا، کوکو، کرایف، لوییز انریکه، آلبرت فرر، گواردیولا، کلایورت،
کومان، زوبیزارتا، کوکو، کارلوس پویول، دکو، ویکتور والدس، رونالدینهو،
اتوو، مسی، تیری هانری...

آشنایی با باشگاه بارسلونا (1899-)

فوتبا ل 
اف. س. بارسلونا که هوادارانش آن را بیش از یک باشگاه می‌دانند، در 29 نوامبر 1899 توسط خوان گمپر، سوئیسی دوستدار فوتبال که نامش را از هانس به خوان تبدیل کرد، تاسیس شد.

این باشگاه ترکیبی است از ورزش، سیاست و سمبولیزم، و پرچمدار منطقه کاتالونیا محسوب می‌شود. به بارسا به عنوان یکی از بزرگترین نام‌های دنیای فوتبال نگریسته می‌شود.

به واقع این باشگاه هر آنچه را افتخارات بزرگ فوتبال محسوب می‌شود فتح کرده است و لیست بازیکنان قبلی و فعلی این باشگاه به مانند فهرستی از بزرگان فوتبال خوانده می‌شود.

جوزپ گواردیولا، آنتونی رامالتس، جوزپ سامیتیر، آندونی زوبی زارتا، هانس کرانکل، دیه‌گو مارادونا، ریوالدو، روماریو، رونالدو، هریستو استویچکوف، میشل لادروپ، گری لینکر، لادیسلاو کوابالا، یوهان کرایف، رونالد کومان و یوهان نیسکنس، همگی پیراهن آنرا پوشیده‌اند.

دوران طلایی، که بیشتر به دهه‌های 1950 و 1990 مربوط می‌شود، موفقیت‌های بی‌سابقه‌ای برای باشگاه به همراه داشت و در چند فصل اخیر، باشگاه با مربیگری فرانک ریکارد و ریاست خوان لاپورتا به دوره موفقیت‌آمیز دیگری وارد شده‌است.

هنگامی‌که باشگاه توسط گمپر پایه‌ریزی شد، تاثیر عمیق فوتبال انگلیس تا دهه 1990 در این تیم وجود داشت به گونه‌ای که چندین بازیکن و سر‌مربی از انگلیس به بارسلونا آمدند.

پس از اولین موفقیت تیم در فتح لیگ قهرمانی در سال 1928، که با اخراج گمپر توسط پریمو دریوا همراه بود، آبی اناری‌ها دیگر تا پایان جنگ‌های داخلی موفق به تکرار آن نشدند، تا این که در سال‌های 1945، 1948و 1949تحت مربیگری سامیتیر موفق به کسب این عنوان شدند.

در ابتدای دهه 1950مشخص شد که زمین لس کورتس جوابگوی رشد فزاینده باشگاه نیست. با هدف موفقیت تیم  و با موافقت هواداران، کار ساخت نیوکمپ در سال 1957 آغاز شد. با بازی کوبالا- کسی که در مراسم صدمین سالگرد تاسیس باشگاه از او به عنوان بزرگترین بازیکن تاریخ بارسا نام برده شد- بارسلونا کاپ اسپانیا (کوپا دل ری) را در سال 1951 فتح کرد و سپس آن را با دو بار فتح کوپا دل ری و لالیگا در سال‌های 52 و 53 تکمیل کرد.

سال‌های 51 و 52  با عنوان فصل 5 کاپ معروف است. چرا که  بارسا با بازیکنانی همچون استانیسلو باسورا، سزار، کوبالا، توماس مورنو و ادواردو مانچون موفق به فتح لالیگا، کوپا دل ری، کاپ لاتین و جوایز اوا دوارته و مارتین روسی شد.

پس از قهرمانی دوباره در لیگ (1958-59) این تیم توانست قهرمانی در جام خیریه را در سال‌های 57- 58 و 59 – 60 کسب کند.

در دهه بعد، تنها 3 موفقیت در کوپا دل ری برای این تیم رقم خورد. تا اینکه با ورود کرایف در اوایل دهه1970 بخت به بارسا رو کرد. تاثیر افسانه‌ای این مرد هلندی بر باشگاه و منطقه بسیار قابل‌توجه بود.

در پایان اولین فصل حضور کرایف (1973-1974) بارسا جام قهرمانی را در آغوش کشید و رئال مادرید با نتیجه 5 – 0 در سانتیاگو برنابئو مغلوب آبی اناری‌ها شد.

سال‌های بعد تنها با کسب پیروزی در جام برندگان جام اروپا همراه بود تا اینکه نوبت به سرمربیگری تری ونه بلز رسید. پس از 11 فصل محرومیت از قهرمانی در لیگ، این مرد انگلیسی باشگاه را به سوی پیشرفت هدایت کرد و سال بعد در جام اروپا تنها در ضربات پنالتی برابر استه آوا بوخارست مغلوب شد.

با رفتن ونه بلز، کرایف بازگشت و در مقام سرمربی نامش را برای همیشه در تاریخ بارسا جاودانه کرد. این مرد هلندی که به خاطر دوران بازیگریش محبوب بود، هنگامیکه بلوگراناها را به 4 قهرمانی پیاپی (1991 – 94) رساند برای دومین بار به عنوان یک قهرمان مطرح شد؛ اما عمده‌ترین کار دوران تصدی او به سال 1992در ویمبلی باز‌می‌گردد.

گل کومان در وقت اضافه برابر سمپدوریا که از روی یک ضربه آزاد به ثمر رسید، بارسا را برای نخستین بار به مقام قهرمانی باشگاه‌های اروپا رساند تا آن تیم لقب تیم رویایی را به خود بگیرد.

ارتباط با انگلیسی‌ها با سرمربیگری بابی رابسون از سر گرفته شد و تحت هدایت او باشگاه در جام حذفی اسپانیا، جام برندگان جام اروپا و سوپر کاپ اسپانیا به موفقیت دست یافت و در عین حال رده دوم جدول را در فصل 1996-97 کسب کرد.

با وجود این رشد باورنکردنی، لوییس فن گال در تابستان بعد جایگزین وی شد و این مربی هلندی با 2بار قهرمانی پیاپی در لیگ و جام حذفی در 1998 به این روند ادامه داد. طلسم ناکامی‌ها در آغاز قرن اخیر با انتصاب لاپورتا به عنوان رییس و ریکارد به عنوان سرمربی به پایان رسید.

این دو، با قهرمانی در سال‌های 2005 و 2006 و دومین قهرمانی باشگاه در جام اروپا (که اکنون به لیگ قهرمانان اروپا تغییر یافته است)در برابر آرسنال در پاریس (2006)، باری دیگر بارسلونا را به اوج باز‌گرداند. با این وجود وقتی که بارسا از کسب هر گونه جام معتبری ناکام ماند آنها به کوتاهی و کم کاری متهم شدند. این ناکامی بارسا در حالی بود که لاپورتا کسب 7 جام را پیش بینی کرده بود.

به دنبال عدم نتیجه‌گیری تیم در 2 فصل 2006- 07 و 2007- 08 فرانک ریکارد از سمت خود برکنار و جوزپ گواردیولا هافبک و اسطوره سابق بارسلونا از 30 ژوئن 2008 جایگزین وی شد.[گواردیولا جانشین ریکارد می‌شود] همچنین تلاش برخی از اعضای باشگاه برای برکناری رییس باشگاه خوان لاپورتا با فاصله‌ای کم نسبت به دو سوم آرای لازم برای استیضاح وی، ناکام ماند.