پس از آویختن کفش هایش، مایکل رایزیگر اکنون در گاویا (بارسلونا) زندگی می کند و سیر تکامل بارسا را از نزدیک می بیند، تیمی که توسط یکی از هم تیمی های سابقش هدایت می شود، جوزپ گواردیولا. او جمع بندی کرد: «او یک رهبر و آماده است.»
این مدافع هلندی بارسا را در سال 2004 به مقصد میدلزبورو ترک کرد. سپس او به آیندهوون رفت و اکنون کفش هایش را آویخته است. اما این هلندی تکامل بارسا را از نزدیک دنبال می کند، چون از یک و نیم سال پیش، او در گاویا زندگی می کند. این مدافع سابق که 4 ژوئیه 1997 از آث میلان به بارسلونا آمد، پذیرفت: «در هیچ کجای اروپا نمی توانی مانند اینجا زندگی کنی.»
اعتماد به هم بازی های سابقش
رایزیگر که رختکن را با مربی کنونی، جوزپ گواردیولا، برای چهار فصل تقسیم می کند، شخصیت مرد سانتپدوری را اینگونه می بیند: «او در کارش بسیار خوب است، چون او در رختکن یک رهبر بود. او تیم خوبی دارد و آماده است.» این فوتبالیست هلندی گمان می کند: «این تیم به زمان نیاز دارد، اما می توانیم کاری مهم انجام دهیم.»
او همچنین بازی ها و رختکن را با مربی تیم ب تقسیم کرده است. «وقتی پپ رفت، رهبر لوئیس انریکه بود، آنها هر دو جهان فوتبال را واقعا خوب می شناسند.»
او می خواهد مربی باشد
اکنون، این هلندی هدف های مشابهی مانند بازیکنان سابق دیگر نسلش دارد .رهبری کردن از نیمکت. او مصممانه اشاره کرد: «یک دوره مربیگری را در هلند می گذرانم و در عرض چند سال ممکن است خودم مربی باشم.» او افزود: «من این دوره را در هلند می گذرانم، ولی مایل هستم اینجا در اسپانیا کار کنم، گرچه ممکن است مجبور شوم در آنجا آغاز کنم.»
ویژگی های مدافعان
در نمایه دفاع راست، پستی که او برای بارسا از 1997 تا 2004 بازی کرد، او اظهار کرد این پستی است که همیشه به همکاری در دفاع مربوط می شود. «در همه لیگ ها بحثی است که مدافعان چگونه باید باشند، باید جلو بکشند یا نه... این بستگی به این که مدافع جلوتر بازی می کند یا نه و همچنین هم تیمی ها دارد؛ به عبارت دیگر نوع تیم.»
کودکان فوتبالیست
مایکل رایزیگر، که مجموع 314 بازی برای بارسا انجام داد، می خواهد کودکانش پیروی او باشند. در واقع، این هفته او از تاسیسات نیوکمپ با قصد ثبت نام سه تا از چهار کودکش در مدرسه فوتبال بارسلونا بازدید کرد.
شنبه یازده بازیکن تیم اصلی بارسا در بازی های مقدماتی جام جهانی 2010 در آفریقای جنوبی شرکت کردند.
فرانسه، اسپانیا، مکزیک، ایسلند، اوروگوئه، بلاروس و آرژانتین همگی 6 سپتامبر در اولین بازی های رسمی ملی فصل مشغول بودند. تمام هفت بازی با شرکت بازیکنان بارسا، برای مقدماتی جام جهانی بود.
نخست گودیانسن و گلب
ایدور گودیانسن، با ایسلند و الکساندر گلب، با بلاروس، نخستین ها برای بازی بودند. ایسلندی ها، با کاپیتانی گودیانسن در اسلو با نروژ ساعت 19.00 روبرو شدند. (این بازی با تساوی 2-2 به پایان رسید که گودیانسن زننده گل دوم و تساوی بخش تیمش بود.) الکساندر گلب نیز برای بلاروس برابر اوکراین بازی کرد. این بازی نیز ساعت 19.00، در شهر لفوف برگزار شد. (این دیدار با گل دقیقه 90 شوچنکو از روی نقطه پنالتی، 1-0 به سود اوکراین به پایان رسید.)
چهار بازیکن از بارسا برابر بوسنی
پویول، ژاوی، اینیستا و بویان همگی در نفرات اسپانیا بودند که کارشان برابر بوسنی آغاز شد. بازی در لاکوندومینا، در مورسیا برگزار شد. آغاز بازی ساعت 22.00 بود. مهاجم جوان اسپانیایی ابتدا انتظار می رفت، برای تیم زیر 21 سال بازی کند، اما به دلیل مصدومیت فرناندو تورس، ویسنته دل بوسکه تصمیم به دعوت بویان کرکیچ برای ماموریت تیم تیم اصلی گرفت. (این دیدار با تک گل ویا، 1-0 به سود اسپانیا به پایان رسید.)
آغاز در ساعت 20.00
«سه رنگ» با کاپیتانی رافا مارکز، نیم ساعت پس از پایان بازی اتریش و فرانسه، که آبی پوشان دو بازیکن بارسایی تیری آنری و اریک آبیدال را در اختیار داشتند (و 3-1 مغلوب اتریش شدند) با جامائیکا روبرو شد. مکان بازی ارنست هاپل در وین بود، همان استادیومی که اخیرا برای فینال قهرمانی اروپا استفاده شد. (این دیدار با پیروزی 3-0 مکزیک به پایان رسید.)
سپس، ساعت 21.00، قهرمانان المپیک، به رهبری لئو مسی، با صدرنشین مشترک در بخش آمریکای جنوبی پاراگوئه روبرو شدند. (این بازی با تساوی 1-1 به پایان رسید.) مارتین کاسرس، آخرین بازیکن بارسا برای بازی بود، با بازی کلمبیا برابر اوروگوئه که تا ساعت 1.30 در ساعات بامدادی که اروپا پیش از آن وارد یکشنبه 7 سپتامبر شد، آغاز نمی شد.
توره و کیتا نیز در روز شنبه
بازی های ساحل عاج و مالی، با حضور توره یحیی و سیدو کیتا شنبه برگزار شد. عاجی ها بازیشان را در ساعت 15.00 آغاز کردند، درحالی که مالی ساعت 16.30 بازی کرد.
بارسا خوان سگارا را به خاطر دارد که همراه با بازیکنان دیگر در این تیم توپ زده است. او برای انجام هر کاری ساخته شده بود؛، او یک فوتبالیست متعهد بود، یک رهبر، و هر دو، هم بارسا و هم هواداران، در سوگ از دست رفتن او گریستند.
مباحث بالا تنها مقدمه ای بود از واکنش های سایت www.fcbarcelona.cat که در رابطه با مرگ بازیکن و مربی حیرت انگیز بارسلونا در خبر گزاری ها مطرح شده بود.
رامون آلفونسدا، رئیس مجمع سربازان بارسا
«او بهترین کاپیتان بود، یکی از بهترین هایی که بارسلونا را به دنیا فهماند و نشان داد. بهترین بازیکن کاتالان. وی، اندوه بزرگی را بر سر ما نهاد و ما به او بسیار مدیون هستیم. او شخصیت بزرگی بود.»
فران اولیولا (بازیکن اسبق بارسا در سالهای 1956 تا 1969)
«خوانیتو کاپیتانی بود که نبض بازی را در زمین در دست می گرفت: او فریاد می زد و همه از جایشان تکان می خوردند. او بازیکنی بسیار شجاع، مثبت و در خدمت تیم بود و همیشه هم در اواسط زمین فعال بود و سخت تلاش می کرد. من پنج سال را در کنار او گذراندم و با او بازی کردم، در این سال ها او همیشه لبخند به لب و متعهد به کارش بود. او همییشه با تیم بود، همیشه با ما.»
سالوادور سادورنی (بازیکن سالهای 1959 تا 1976 بارسا)
«من پنج سال با او بازی کردم، و کاملا جو ورزشگاه را در زمانی که او وارد می شد و در 9 سپتامبر 1964 مردم او را تکریم کردند، به یاد دارم. او یک بازیکن بزرگ برای بارسا به شمار می آمد، چون او اهل این منطقه بود. بازیکنی که همیشه او را می شناخته اید. یک بازیکن افسانه ای برای باشگاه و یک هم قطار و دوست. او به مانند یکی از اعضای خانواده ما بود. او در خدمت تیم بازی می کرد و هر آنچه را که برای عرضه داشت، به نمایش در می آورد.»
آنتونی رامایتس (بازیکن سالهای 1941-61)
«من بیشتر او را یک فرد شاد به یاد دارم. او همیشه طنز تعریف می کرد و همه را به خنده وا می داشت. او یک بازیکن بزرگ و یک سرپرست خاص بود. او یک بازیکن با آمادگی بدنی فوق العاده و فیزیک بدنی قوی بود و به سختی مصدوم می شد. او یک کاپیتان شایسته بود و همیشه علی رقم مشکلاتش برای کارش آماده بود.»
الادیو سیلوستره (بازیکن سالهای 1962-1972)
«او یک بازیکن به خصوص بود. او به هم تیمی هایش بسیار کمک می کرد و یک رهبر واقعی بود. او یک میانه کامل بود که اغلب در چپ بازی می کرد و توپ رسانی فوق العاده ای داشت. او بردن را دوست داشت.»
جوستو تجادا (بازیکن سالهای 1953-1961)
«من هشت سال با او بازی کردم و او همواره با ما بود. او یک الگوی تمام عیار و یک بازیکن کامل بود.»
لاپورتا: «او الگویی است برای فوتبالیست های امروز»
خوان لاپورتا هم اندوه خود را برای غم از دست دادن خوان سگرا ابراز کرد: «این یک روز بسیار بد و غم انگیز برای باشگاه ماست.خوان سگرا یک شخص فوق العاده بود، با بازیهایی که انجام داد، با عناوینی که کسب کرد، و از همه مهم تر با هدفی که در داخل و در خارج از زمین دنبال می کرد. او توسط هواداران و بازیکنان ما تجلیل می شود. او الگویست برای فوتبالیست های امروز.»
اندرس اینیستا نگاه به ماندن با بارسلونا برای باقی حرفه اش دارد، اما می داند باید برای ماندن در باشگاه نمایش خوبش را نگه دارد. ملی پوش اسپانیا به آبی و اناری ها در سن 12 سالگی پیوست و نیمی از زندگی اش را در رنگ های باشگاه گذرانده است، اما نقشه ای برای تغییر آن در دوجین (دوازده) فصل آینده ندارد.
اینیستا که اخیرا پیش از این معامله جدیدی برای شش فصل دیگر امضا کرده است، یک باشگاهه ماندن را در طول روزهای بازیگری اش در نظر دارد.
او به اسپورت گفت: «مطمئنم که در بارسلونا خواهم ماند. من پیش از این قراردادم را تا 2014 تمدید کرده ام و امیدوارم تنها بخشی از حرفه ام را در این باشگاه بازی نکنم. گرچه، بدون شک این بستگی به نمایش هایم خواهد داشت، چون برای ماندن در اینجا باید همیشه توانایی بازی در سطحی که خواسته شده است را داشته باشی. خوشحالم که پیش از این نیمی از حرفه ام را اینجا گذرانده ام. سپاسگزار شهر و همه مردم کاتالان که همیشه با من بسیار خوب برخورد کرده اند، هستم.»
اصلیت خانواده اینیستا از فیوئنتیالبیلا در آلباسته است و او همچنان از بازگشت به شهرک برای استراحت و و فرار از زندگی پر شهرت در پایتخت کاتلانویا لذت می برد. او افزود: «برای تعطیلات همیشه دوست دارم برگردم، چون خانواده و دوستان بسیاری آنجا دارم و جایی است که بیشترین احساس آرامش را می کنم. ولی می توانم بگویم که کاتالان و مانچگان هستم.»
باشگاه بارسلونا بیشترین بازیکنان بین المللی را در راستای رقابت های ورودی جام جهانی دارد، که در بین باشگاه های اسپانیا بیشترین پرواز را دارند. تا پنجشنبه 11 سپتامبر، پپ گواردیولا مربی آبی اناری ها بدون 15 بازیکنی خواهد بود که به ترتیب به تیم های کشورشان می پیوندند. دیگر باشگاه ها در لیگ جزیره، ستارگانی از آنها به این رقابت ها خواهند رفت که هیچ کجا به اندازه ی لالیگا زیاد نیست.
باشگاه رئال مادرید با 12 بازیکن ملی پوش دومین باشگاهی است که بیشترین بازیکن اعزامی را به این رقابت را دارد، اتلتیکو مادرید با 9 بازیکن، بعد از آن والنسیا با 8 بازیکن غایب و ویارئال و سویا هر دو با 7 بازیکن اعزامی می باشند.
باشگاه ریسینگ به شدت تحت تاثیر واقع شده است
حریف بعدی بارسلونا باشگاه ریسینگ سانتادر است و هر دو طرف آماده سازی بسیار متفاوتی از یکدیگر در طی این 10 روز خواهند داشت. هنگامی که بارسا بیشتر بازیکنان ترکیب خود را در اختیار ندارد، باشگاه ریسینگ فقط 2 تن از افرادش در تمرینات حاضر نیستند. محمد چیته برای حاضر شدن در ترکیب تیمش به بلژیک می رود و فابیو کلتری دروازه بان تیم ریسینگ، برای تمرینات تیمش به سوئیس می رود که این دو مهره غایبان کانتربریان می باشند.
اتوئو و میلیتو نمی روند
در میان لیست 15 بازیکن از بارسلونا برای رقابت های جهانی، هیچ کدام از ساموئل اتوئو یا گابی میلیتو برای تیمشان انتخاب نشدند. تیم ملی کامرون فعلا هیچ بازی ندارد، در حالی که بازیکن آرژانتینی تازه از مصدومیت بهبود یافته است.
ساموئل اتوئو اکنون 150 بازی در پیراهن بارسا انجام داده است، رقمی که او در روز یکشنبه در لوس پاجاریتوس به آن دست یافت. 96 گلی که او در این 150 بازی زده است، نام او را مترادف گلزنی های بزرگ کرده است.
اولین کامرونی تاریخ بارسا یک مبارز سریع است، یک گلزن درجه یک. او ساموئل اتوئو است. و در روز یکشنبه برابر نومانسیا، این مهاجم نوک بارسا 150 مین بازی اش با پیراهن بارسلونا را انجام داده است.
اولین بازی رسمی
29 آگوست 2004 بود که ساموئل اتوئو اولین بازی رسمی اش برای بارسا را زیر نظر فرانک رایکارد برابر ریسینگ سانتاندر انجام داد. اوضاع نمی توانست برای یک آغاز بهتر از این برای این بازیکن آفریقایی پیش برود، چرا که او از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد و یارانش را برای پیروزی 2-0 یاری نمود.
150 بازی در پنج رقابت
او اکنون 150 بار در تورنمنت های متفاوت بازی کرده است، بیشتر آنها به طور عادی بازی های لیگی بودند، مجموع 109. او در 30 بازی اروپایی بازی کرده است، به علاوه شش بازی در کوپا دل ری و یک بازی در سوپر کاپ اروپا و چهار بازی در سوپر کاپ اسپانیا. 150 بازی که این مهاجم 96 بار روی خط گلزنی بوده است، رکوردی بیش از یک گل در دو بازی.
گلزنی در چهار جبهه
150 بازی در طول چهار سال شاهد گلزنی این بازیکن کامرونی در چهار از آن پنج رقابت بوده است. سوپر کاپ اروپا تنها رقابتی است که از او دوری کرده است. ساموئل اتوئو مجموع 78 گل در لیگ، 14 گل در اروپا، 2 گل در کوپا دل ری و 2 گل در سوپر کاپ اسپانیا به ثمر رسانده است.
میانگین 27 بازی لیگی در هر فصل
در دو فصل اولش در بارسلونا، ساموئل اتوئو در واقع همه بازی های لیگ را انجام داد. اما در دو فصل آخر، 07/2006 و 08/2007، دو مصدومیت جدی او را به ترتیب به 19 و 18 بازی محدود کرد. در فصل 07/2006، متحمل پارگی هلال پای راستش برابر وردربرمن در سپتامبر شد و این به معنی گوشه نشینی اتوئو برای پنج ماه بود. سپس در جام خوان گمپر سال پیش، این کامرونی سه ماه را با مصدومیت پای دیگر از دست داد.
گل های به یاد ماندنی
در 150 بازی اش برای بارسا، اتوئو همه جور گلی زده است که چند تای آن ها در تاریخ باشگاه نوشته شده اند. این گل ها شامل گل های تعیین کننده مانند گل در لوانته در فصل 05/2004 که قهرمانی لیگ را از نظر ریاضی به ارمغان آورد. گل دیگر در سنت دنیس در لیگ قهرمانان بود که بازی برابر آرسنال را به تساوی کشاند و راه را برای پیروزی پایانی هموار کرد. همچنین گل هایی هستند که به طوری بی نظیری در بارسلونا تعصب را گواهی می دهند، گل هایی که برابر حریف قدیمی رئال مادرید زده شدند. گل هایی که به بارسا کمک کرده اند سه قهرمانی را بدست بیاورد و در میان سرآمدان جهان فوتبال باقی بماند. اکنون، آنطوری که وارد پنجمین فصلش به عنوان بخشی از تیمی با ظاهر جدید زیر نظر مربی جدید می شود، ساموئل اتوئو نگاه به ترقی نه فقط موفقیت های انفرادی اش، بلکه ترقی موفقیت های تیمی نیز خواهد داشت.
دنی آلوز اعتراف کرد که هنوز دارد خودش را با بارسا وفق می دهد، البته این بازیکن اذعان داشت که یاد گرفته است که در بارسا باید به نحوه ای کاملا متفاوت عمل کرد. اما او همچنان اهدافش را پا بر جا می داند و معتقد است باید خوب بود و برد. او همچنین در مورد باخت مقابل نونمانسیا هم واکنش خودش را به گونه زیر نشان داد.
به دنبال یک جلسه تقریبا تمرینی در چارشنبه که دو تیم پنج نفری در مقابل هم بودند که آلوز هم یکی از بازیکنان اصلی یکی از این دو تیم پنج نفری بود، او در گفت و گو هایی با خبرگزاری های مختلف اعلام کرد که چرا بازی در نیوکمپ تا این حد با بازی در سویا متفاوت است.
او گفت: «بازیکنانی که اینجا حضور دارند، باید یاد بگیرند که خود را با شرایط این تیم و بازی بازیکنان این تیم به خوبی وفق بدهند. اینجا ما بازی بسیار سرعتی به نمایش می گذاریم و خیلی به حمله می رویم و پاس کاریهای زیادی انجام می دهیم، درست برخلاف سویا که کم و دقیق تر پاس کاری می کنند. بنابراین طبیعی است که برای من غیر ممکن است که بخواهم به شیوه سابق بازی کنم، اما چیزی که معلوم است این است که هدف و انگیزه ام در مورد فوتبال همان است.»
اشتباهات رو به کاهشآلوز همچنین نگاهی متفاوت به گذشته انداخت و در مورد لس پاراژیتوس گفت که آخر هفته بازیکنان واقعا نتوانستند آموخته ها و دستورات مربی را اعمال کنند. او گفت: «در آن بازی ما واقعا نسبت به برد ناامید شده بودیم و شاید همین مسئله باعث سقوط ما شد. تیم حقیقتا نمی توانست حریف را بازی خوانی کند و نمی توانست گفته های مربی را عملی نماید، چرا که او به ما گفته بود که بازی را باز کنیم و ما نتوانستیم. علی رقم این موضوع، فکر کنم بهتر است ما این موضوعات را هم اکنون بیان کنیم، نه بعد از دو ماه دیگر. در هر حال من مطمئنم که این اشتباهات دیگر تکرار نخواهند شد.»
همچنان خوش بیناگر چه بارسا با شکست در بازی اول روبه رو شده است اما آلوز همچنان خوشبین به شانس بردن قهرمانی در لیگ است.او گفت: «من مطمئن هستم که ما لیگ را خواهیم برد، البته قبول دارم که تیم ها امسال از هر سال دیگر قوی تر شده اند. البته این امر در گرو تمرین کردن مستمر ماست. همه افراد اینجا حاضر هستند تا با تمرکز بالا بر بازی و آمادگی بالا به سختی کار کنند تا سناریو های دو سال پیش تکرار نشود.»
خوشحال بابت رافا نادالدنی آلوز همچنین پیروزی رافا نادال در رقابت های جام هواپیمایی اسپانیا را به او تبریک گفت. مرد برزیلی گفت: «من برای او بسیار خوشحالم. من تنیس بازی کردن را بسیار دوست دارم. مطمئنم که او مستحق دریافت این جایزه است. من همچنین فکر می کنم که او در جهان تنیس، یک بازیکن شگفت انگیز است.»
در بازی روز یکشنبه مقابل نومانسیا، ساموئل اتوئو برای 150مین بار با پیراهن بارسا به میدان رفت. 96 گلی که او در این 150 مسابقه به ثمر رسانده است، نام او را به عنوان یک شاهکار در این زمینه ثبت می کند.
اولین کامرونی تاریخ بارسا، یک جنگده سریع است، یک گلزن درجه یک که به هیچ وجه همرنگ جماعت نیست. این ساموئل اتوئوست!